معرفی کتاب

اینشتین درک ما از جهان هستی را دگرگون کرد، اما خود با نامرادی و ناکامی درگذشت. نظریۀ نسبیت‌اش او را به عنوان بزرگ‌ترین چهرۀ علمی پس از نیوتون تثبیت کرد. نظریه نسبیت درک ما را از فضا و زمان نابود کرد و عالمی را به جای آن نشاند که پیش از آن تصورناپذیر بود. فرمول مشهور او، E=mc2، نشان داد که ماده را می‌توان به انرژی تبدیل کرد و عصر هسته‌ای از اینجا آغاز شد.

اینشتین در نظریۀ کوانتومی نیز سهم بسزایی داشت، اما سرانجام نتوانست پیامدهای یافته‌های خود را، به ویژه در نظریه کوانتومی، بپذیرد. در نتیجه، بیش از ربع قرن عمر خود را به جستجوی نظریه‌ای جامع گذراند، که کار خود وی، یافتن آن را ناممکن کرده بود. اینشتین، در نیمه دوم عمر خود، به “الگویی همگانی” تبدیل شد: بزرگترین نابغۀ جهان. او این عنوان را با روی گشاده پذیرفت و از آن به خوبی بهره برد و به جنگی خستگی‌ناپذیر علیه نیروهای شیطانی و اهریمنی، از جمله سلاح‌های هسته‌ای، دست زد. تصویری که او از خود به مردم جهان ارائه داد، همان تصویر نابغۀ فراموشکار بود. او جاه‌طلب بود و از استعداد استثنایی خود کاملاً آگاهی داشت و به عاقبتی غم‌انگیز دچار شد. در مقایسه با ناکامی‌اش در توضیح کارکرد غایی جهان هستی در قالب نظریۀ وحدت میدان‌های خود چندان به نقش اجتماعی‌اش اهمیتی نمی‌داد.

در کتاب اینشتین و نسبیت نوشته نویسنده معروف انگلیسی پل استراترن، زندگی، آثار، فعالیت‌های علمی و اتفاقات دوران زندگی اینشتین درج شده و در پایان چکیده مقاله ۱۹۰۵ اینشتین درباره نسبیّت و چند گفته مهم از روی گنجانده شده است.